W tropikalnych i subtropikalnych regionach, które kuszą pięknymi plażami i ciepłym klimatem, czyha małe, ale wyjątkowo groźne zagrożenie. Pchła piaskowa to mikroskopijny pasożyt, którego obecność może całkowicie zepsuć urlop, a nawet zagrozić zdrowiu. Jeśli planujesz podróż do Ameryki Południowej, Meksyku czy Afryki – koniecznie poznaj tego wroga.
Jak wygląda pchła piaskowa i gdzie można ją spotkać?
Choć mierzy zaledwie 1 mm, pchła piaskowa to jeden z najbardziej nieprzyjemnych pasożytów, jakie można spotkać w tropikach. Jej niewielkie rozmiary czynią ją niemal niewidoczną, ale nie oznacza to, że jest nieszkodliwa. Potrafi skakać na wysokość 20 cm i porusza się z prędkością 1 mm/s, co pozwala jej szybko przemieszczać się po miękkiej skórze.
Zobacz także:
Najlepiej czuje się w piaszczystych i zakurzonych środowiskach – od plaż, przez stajnie, po obory. Zarówno samce, jak i samice żywią się krwią człowieka, ale to samica stanowi największe zagrożenie – wgryza się pod skórę i tam składa jaja. Ulubione miejsca? Stopy, dłonie, a także okolice narządów płciowych – zwłaszcza u dzieci, które często chodzą boso po piasku.
Czym grozi ukąszenie przez pchłę piaskową?
Zakażenie pchłą piaskową to nie tylko dyskomfort. Pasożyt wywołuje chorobę zwaną tungozą, która objawia się silnym świądem, bolesnymi ranami z czarnymi kropkami w środku, obrzękami i owrzodzeniami. Skóra staje się podrażniona, pojawiają się stany zapalne, czarne paznokcie, a także ciemne plamy. W zaawansowanych przypadkach tungoza prowadzi do niepokoju, utraty apetytu i znacznego osłabienia.
Gdy pcheł jest wiele, ich obecność może doprowadzić do trudności w poruszaniu się, a nawet do sepsy czy samoistnej amputacji palców. Szczególnie narażone są dzieci oraz osoby ignorujące higienę czy chodzące boso po terenach, gdzie pasożyt występuje. Niebezpieczeństwo potęgują wtórne infekcje, takie jak bakteriemia, tężec czy zgorzel gazowa.
Jak leczyć infekcję i jak jej zapobiegać?
Diagnoza tungozy opiera się przede wszystkim na wywiadzie dotyczącym niedawnych podróży oraz charakterystycznych objawach skórnych. Leczenie skupia się na usunięciu pasożyta, dezynfekcji ran i zwalczaniu infekcji bakteryjnych. W zaawansowanych przypadkach konieczne może być chirurgiczne oczyszczenie skóry, a także antybiotykoterapia. Ale w przypadku tungozy najważniejsze jest zapobieganie.
Chodzenie w zamkniętym obuwiu, unikanie siadania bezpośrednio na piasku i stosowanie repelentów przeciwpchelnych znacząco zmniejszają ryzyko infekcji. W krajach o podwyższonym ryzyku warto również unikać przebywania w stajniach czy na zapylonych terenach bez odpowiedniego zabezpieczenia. Jeśli pojawią się niepokojące objawy – koniecznie zgłoś się do lekarza, zanim sytuacja się pogorszy.
