Zimowit jesienny to przepiękny kwiat z kolorowymi płatkami. Poznaj sprawdzone porady, jak przygotować glebę, na jakiej głębokości sadzić i co zrobić, aby twoje zimowity zachwycały liliowymi i białymi kwiatami już za kilka tygodni.
Zimowit jesienny: charakterystyka i właściwości
Zimowit jesienny to roślina, która na pierwszy rzut oka bardzo przypomina krokusa. Wyróżnia się jednak tym, że kwitnie jesienią. Zwykle dzieje się to od września do października. Ma dzwonkowate, najczęściej różowoliliowe lub białe kwiaty. Wyrastają one prosto z ziemi. Jego liście pojawiają się dopiero na wiosnę, co jest jedną z jego najbardziej charakterystycznych i pożądanych cech.
Zobacz także:
fot: Natalia/AdobeStock
Pamiętaj, że cała roślina jest silnie trująca z uwagi na zawartość kolchicyny, dlatego należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza w przypadku małych dzieci i zwierząt. Mimo to zimowit jest niezwykle ceniony. Między innymi za swoje późne kwitnienie, które dodaje koloru do ogrodu w momencie, kiedy większość roślin już przekwita.
Sadzenie zimowita w sierpniu
Sierpień to wręcz idealny moment na sadzenie cebulek zimowita. Dlaczego? Ponieważ muszą zdążyć ukorzenić się przed nadejściem przymrozków. Aby roślina pięknie kwitła jesienią, wybierz dla niej słoneczne lub lekko zacienione stanowisko. Gleba powinna być przepuszczalna i żyzna, a także średnio wilgotna. Pamiętaj o regularnym podlewaniu, bez okresów suszy.
Cebulki sadzi się na głębokości od 15 do 20 cm, zachowując dłuższe odstępy, około 15 cm pomiędzy nimi. Po posadzeniu, glebę trzeba delikatnie ubić i obficie podlać. Pamiętaj, aby podczas sadzenia używać rękawiczek ochronnych, ponieważ zimowit jest trujący (tylko po zdjedzeniu).
Jak dbać o zimowita?
Pielęgnacja zimowita jest dosyć prosta. Roślina nie wymaga specjalnych zabiegów. Najważniejszym jest, w okresie suszy umiarkowanie ją podlewać, zwłaszcza latem, gdy w ziemi rozwijają się jej młode cebulki. Zimowit jest mrozoodporny, więc nie potrzebuje okrywania na zimę.
Po przekwitnięciu kwiatów nie należy ich od razu usuwać, ponieważ są one potrzebne tej roślinie do produkcji nasion. Liście, które pojawią się wiosną, pełnią ważną rolę w procesie wegetacji, dlatego też nie powinno się ich ścinać, dopóki same nie zżółkną i nie uschną. Co kilka lat, gdy roślina zacznie się zagęszczać, można przesadzić cebulki w inne miejsce, aby dać im więcej przestrzeni.
