Gdy sezon dobiega końca, większość ogrodników skupia się na sprzątaniu grządek, grabieniu liści i zabezpieczaniu roślin przed zimą. Tymczasem borówki mają w tym czasie własne potrzeby – i nie chodzi tu wyłącznie o podlewanie czy nawożenie. Te krzewy, choć dość odporne, bardzo źle znoszą błędy w pielęgnacji gleby. Jeśli ich plony w tym roku były słabe, a owoce mizerne i nieliczne, być może winna jest nieodpowiednia ściółka lub... jej brak. We wrześniu to właśnie ściółkowanie staje się jednym z kluczowych kroków, który decyduje o tym, jak roślina przetrwa zimę i jak będzie owocować w kolejnym sezonie.

Dlaczego borówki potrzebują ściółki?

Borówki mają wyjątkowo płytki system korzeniowy. To oznacza, że są niezwykle wrażliwe na przesuszenie gleby, gwałtowne zmiany temperatur i wszelkie niedobory składników odżywczych. Bez odpowiedniego zabezpieczenia ziemia wokół krzewów zbyt szybko wysycha, a korzenie marzną już przy pierwszych przymrozkach. Ściółkowanie działa tu jak wielofunkcyjna tarcza – utrzymuje wilgoć, stabilizuje temperaturę, ogranicza rozwój chwastów i poprawia strukturę gleby. Co ważne, dobra ściółka potrafi też odpowiednio zakwasić podłoże – a jak wiadomo, borówka bez kwaśnej gleby po prostu nie rośnie.

Zobacz także:

kwiat

Posadź we wrześniu, a już w lutym ogród zaleją żółte kwiaty. Ta bylina nie boi się mrozu, a jej uprawa to banał
pomrowy

Poszatkuj, zalej wodą i spryskaj rośliny w ogrodzie. Pomrowy zwiną manatki i wyniosą się w ciągu doby

Jesienne ściółkowanie borówek najlepiej przeprowadzić właśnie we wrześniu. Gleba jest jeszcze stosunkowo ciepła, więc korzenie cały czas pracują i mogą wchłaniać wodę oraz składniki odżywcze. Nałożenie warstwy ściółki o tej porze roku pozwala im przetrwać nadchodzące chłody bez stresu. Dzięki temu wiosną krzewy szybciej rozpoczną wegetację i będą miały większy zapas sił na zawiązywanie pąków kwiatowych. Co więcej, ściółka położona teraz zdąży się dobrze ułożyć przed zimą, a część materiałów – jak np. kora – zacznie już delikatnie się rozkładać, użyźniając glebę.

Ściółkowanie borówek. Co sprawdzi się najlepiej? 

Jeśli chodzi o ściółkowanie borówek, nie warto kombinować. Są dwa materiały, które działają najlepiej:

  • torf kwaśny — idealnie zakwasza glebę i wzbogaca ją w próchnicę, torf najlepiej wymieszać z glebą tuż przy podstawie krzewu — tam, gdzie rosną najważniejsze korzenie; 
  • kora sosnowa — działa jak naturalna ochrona i dodatkowo poprawia estetykę rabaty, korę należy rozłożyć na powierzchni, tworząc warstwę o grubości 5-10 cm, taki zestaw działa kompleksowo — odżywia, chroni, zakwasza i zapobiega parowaniu wody.

Uwaga na błędy. Czego unikać podczas ściółkowania krzewów borówki?

Ściółkowanie borówek to prosta sprawa, ale łatwo tu o kilka popularnych błędów.

  1. Nie przesadzaj z ilością torfu. Zbyt gruba warstwa może zadziałać jak gąbka i zatrzymywać nadmiar wody, co grozi gniciem korzeni.
  2. Unikaj ściółek, które podnoszą pH gleby, takich jak kompost z trawnika czy liście z drzew liściastych. Zamiast pomagać, mogą zaszkodzić borówkom.
  3. Nie zapomnij o odświeżeniu ściółki co roku. Kora sosnowa z czasem się rozkłada, a torf traci swoje właściwości. Regularne uzupełnianie to klucz do zdrowego podłoża.