Ta różowiutka bylina potrafi całkowicie odmienić charakter zacienionego zakątka ogrodu. Jej delikatne, pierzaste kwiatostany unoszą się nad gęstą kępą liści, tworząc niemałe wrażenie. Subtelna uroda rośliny sprawia, że jest jednym z najbardziej cenionych gatunków do cienia. Maj to idealny moment, aby wprowadzić ją do ogrodu. Wystarczy odpowiednie miejsce, dobra ziemia i regularne podlewanie, a odwdzięczy się bujnym wzrostem i długim kwitnieniem.
Jak wygląda tawułka chińska?
Tawułka chińska to bylina, która w sprzyjających warunkach może osiągnąć nawet 150 cm wysokości. Jej liście są głęboko powcinane, ciemnozielone i tworzą gęste, zwarte kępy. Wyrastające ponad nimi kwiatostany są zbudowane z licznych drobnych kwiatków, najczęściej w odcieniach różu.
Zobacz także:
fot. Andrii/Adobe Stock
W zależności od odmiany mogą przybierać również barwę białą lub purpurową. Charakterystyczne dla tawułki chińskiej jest to, że jej kwiaty zebrane są w luźne, pierzaste, przypominające kolorowe pióropusze wiechy. Roślina ta dobrze komponuje się z innymi cieniolubnymi gatunkami, tworząc atrakcyjne, wielowarstwowe nasadzenia.
Kiedy dokładnie posadzić tawułkę chińską do gruntu?
Najlepszym momentem na posadzenie tawułki chińskiej jest wiosna, a konkretnie połowa maja. W tym czasie ryzyko przymrozków jest już minimalne, a gleba zdążyła się ogrzać, co sprzyja szybkiemu przyjęciu się sadzonek. Możliwe jest również sadzenie tawułki wczesną jesienią, jednak należy pamiętać, że roślina musi mieć wystarczająco dużo czasu, aby się ukorzenić przed nadejściem chłodów.
Sadzenie w maju ma jednak tę przewagę, że pozwala bylinie rozwinąć pełnię wigoru przed sezonem kwitnienia. Podczas wsadzania tawułki chińskiej do gruntu należy zadbać o odpowiednią głębokość dołka (około 30-80 cm) i dobre nawodnienie, co zwiększy szansę na zdrowy rozwój rośliny.
Jak pielęgnować tawułkę chińską w ogrodzie?
Tawułka chińska nie należy do roślin trudnych w uprawie, jednak wymaga kilku podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, by prezentować się efektownie. Najważniejszym z nich jest regularne podlewanie. Bylina ta nie toleruje suszy, a nawet krótkotrwały niedobór wody może skutkować więdnięciem i zasychaniem liści.
Najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych lub cienistych, w glebie wilgotnej, żyznej i przepuszczalnej. Należy unikać miejsc narażonych na bezpośrednie, silne nasłonecznienie, ponieważ może to prowadzić do przesuszania gleby i osłabienia rośliny. W sezonie warto zastosować ściółkowanie, które pomoże utrzymać odpowiedni poziom wilgoci. Po kwitnieniu warto usunąć przekwitłe kwiatostany, a jesienią przyciąć nadziemne części rośliny tuż przy ziemi.
